Trekking w Himalajach

2 20 października 2016

CORK

Cork to drugie, co do wielkości miasto Republiki Irlandii, liczące około 120 tysięcy ludności, leżące na południu kraju (przy ujściu rzeki Lee do Morza Celtyckiego) w prowincji Munster i hrabstwie Cork.
Pierwsze udokumentowane wzmianki o działalności człowieka w tym regionie datują się z VI lub VII wieku, (chociaż rejon zatoki Cork zapewne był zamieszkany już w czasach prehistorycznych) i są to wzmianki o wzniesionym przez Świętego Findbara klasztorze i osadzie klasztornej (dziś stoi w tym miejscu Katedra św. Findbara), które okazały się być częstym miejscem ataków wikingów, niektórzy z nich osiedlili się w tych okolicach i asymilując się tutejszą ludnością stworzyli nową społeczność OSTMANÓW.
Niedługo potem możny ród MacCarthy z Desmond uczynił z Cork swoją stolicę i miasto stało się ważnym centrum handlowym. Następnie okolice te zostały podbite przez Normanów, a MacCarthy (wraz z innymi lokalnymi władcami) uznał zwierzchność króla Anglii Henryka II. Prawa miejskie Cork uzyskał w roku 1185, kiedy to Jan bez Ziemi nadał miejscowości przywilej posiadania własnych władz lokalnych i wkrótce Normanowie zbudowali mury obronne, które otoczyły rozrastające się średniowieczne miasto. Od XIII wieku miasto bardzo się rozwinęło i stało się głównym portem Irlandii, z którego eksportowano wełnę, zboże i inne produkty rolne a importowano, przyprawy, wino i sukno. W 1349 roku w mieście wybuchła dżuma w wyniku, której populacja ludności zmniejszyła się o około 35 % i rozwój miasta został zahamowany, a dzielą zniszczenia dopełnił wielki pożar kilka lat później.
Dopiero w XVII wieku mimo różnych historycznych zawirowań miasto znów nabrało rozpędu; Cork znowu stało się ważnym miastem handlowym (głównymi partnerami były Bristol, Bordeaux a nawet Indie Zachodnie).
W czasie wojny o niepodległość miasto było ważnym ośrodkiem punktu oporu przeciwko Brytyjczykom; w grudniu 1920 roku Anglicy podłożyli ogień, który strawił ponad 300 budynków w mieście?
W drugiej połowie XX wieku miasto znowu przeżywało poważny kryzys (pozamykane zostały główne fabryki (Forda i Dunlop) i stocznie; dopiero na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia nastąpił ponowny rozwój miasta.

About 

Related Articles